"ja ég veit svo sem ekki hvað ég get gert" pirr

Einn daginn er ég að drepast úr jákvæðni en svo þess á milli er ég að drepast úr neikvæðni. Katla mín búin að vera ómögleg, búið að vera blæðing frá einhverjum stað neðantil hjá henni, kom svo í ljós eftir þvagprufu að það er ekki frá þvagrás. Látin hafa eitthvað krem til að bera á draslið þarna niðri til að sjá hvort þetta lagist ekki en ég er búin að nota það á hana og það var eiginlega ekki tekið mark á mér að ég hefði gert það. Núna er greyið ómögleg iðar algjörlega, búin að tékka á njálgi og það er ekki sýnilegt allavega, en eitthvað er að pirra hana þarna, hvarflaði ekki að þeim að taka strok eða eitthvað úr rassinum í ljósi þess að hún hefur fengið strepthokokka þar....leið eins og ég væri móðursjúk móðir að búa til veikindi á barnið mitt. Setti núna deyfikrem á rassinn hennar sem ég fékk síðast þegar hún fékk kokkana og líður henni ögn betur. Hef aldrei leitað til læknis með hana öðruvísi en það hafi eitthvað verið að, má líka alveg taka í reikninginn að það er stundum erfitt að fatta hvar börn eru að kvarta um eitthvað...guð ég er fúl. Ætla sko að arka upp á slysó á morgun og heimta að fá að hitta barnalækni, þessir heimiilislæknar gera bara eitthvað og segja svo bara "ja ég veit ekki hvað ég get gert" FOKK

En annars er lífið lalala svona, klikkað að gera í vinnunni þegar maður er í henni, eða mér finnst það allavega, er gersamlega sprungin þegar ég kem heim, en svona er það bara.

Fór í magaspeglun á þriðjudaginn sem gekk ljómandi vel var komin heim 1/2 eftir að ég fór uppeftir, afþakkaði kæruleysislyfið og þá gekk þetta hraðar fyrir sig. Hann tók 6-8 sýni úr maga og vélinda, en sá ekkert merkilegt svona við fyrstu sýn, heyri í honum í næstu viku. Á bara að halda áfram að taka út það sem mér finnst að sé að valda mér vanlíðan. Sem þýðir að ég er eiginlega bara ekki að borða neitt... þoli orðið afskaplega fátt en þetta tekur tíma ef það er Candida sveppurinn.

Annars er þetta bara svona upp og niður lífið hér í smáranum. Vorum svo heppnar mæðgur að Eyþór kom og færði okkur heljarinnar læri sem ég ætla að bjóða pabba og Hildi + dætrum að snæða með okkur.

Steinninn loksins kominn á leiðið hjá mömmu, var reyndar ekki alveg eins og ég hafði beðið um hann en hann er samt fallegur, plain og nettur;)

Best að fara að halla sér hjá Kötlu ef þessi nótt verður eins og sú síðasta þá er best að reyna að ná hverri mínútu sem hægt er

OFURliði kveður þreyttur á að vera álitinn móðursjúkur.........